ร้านก๋วยเตี๋ยวดังย่านมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ศูนย์รังสิต โอ๊ดมาตรการรับนั่งทานในร้านได้รับผลกระทบหากขาดทุนสะสมคงต้องเลิกกิจการ

ร้านก๋วยเตี๋ยวดังย่านมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ศูนย์รังสิต โอ๊ดมาตรการรับนั่งทานในร้านได้รับผลกระทบหากขาดทุนสะสมคงต้องเลิกกิจการ



วันที่ 29 มิถุนายน 64 ผู้สื่อข่าวรายงานว่าจากกรณีที่รัฐบาลออกมาตรการห้ามนั่งทานในร้านอาหารให้ซื้อใส่ถุงกลับบ้านเท่านั้น ซึ่งผู้ประกอบการร้านค้าขายอาหารต่างๆได้รับผลกระทบกันเป็นจำนวนมากนั้น ซึ่งทางร้านก๋วยเตี๋ยวเรือนายเกรียง ซึ่งเป็นก๋วยเตี๋ยวชื่อดังย่านมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ศูนย์รังสิต ต.คลองหนึ่ง อ.คลองหลวง จ.ปทุมธานี ซึ่งเป็นร้านก๋วยเตี๋ยวชื่อดังเปิดมาแล้วกว่า 7 ปีที่ทั้งเด็กนักศึกษาและชาวบ้านต่างเดินทางมาชิมกันเป็นจำนวนมากในแต่ละวัน โดยในขณะนี้ได้รับผลกระทบแล้วจากขายได้วันละเกือบหมื่นบาทแต่พอมีมาตรการกลับมีรายได้ลดลงไปกว่าครึ่ง

จากการสอบถามนายณรงค์ศักดิ์ น้ำจันทร์ ซึ่งเป็นผู้จัดการร้านได้เล่าให้ผู้สื่อข่าวฟังว่าจากการที่เราเปิดร้านมาประมาณ 7 ปีซึ่งช่วงแรกเราขายดีมากมีลูกค้าทั้งนักศึกษาร่วมถึงผู้พักอาศัยหอพักใกล้เคียงก็แวะมาอุดหนุน แต่พอมาเจอสถานการณ์ไวรัสโควิด-19 แพร่ระบาดนั้นในช่วงแรกเราพอขายได้แต่ยอดจากการขายลดลงไปกว่าครึ่ง พอมาระบาดรอบที่ 2 ทางร้านได้มีการปรับเปลี่ยนให้ร้านอยู่ได้คือลดเงินลูกน้องลงและสลับเปลี่ยนหมุนเวียนการทำงานให้หยุดวันเว้นวันเพื่อที่จะประคองรายได้ให้ลูกน้องอยู่ได้

แต่มาครั้งนี้จากการออกมาตรการห้ามนั่งทานล่าสุดนี้จนทางเราไม่ทันตั้งตัวซึ่งได้รับผลกระทบเป็นอย่างมาก เนื่องจากเราสั่งของมาจำนวนมากในขณะที่ลูกน้องของเราก็ยังต้องดูแลอยู่ ซึ่งหลังออกมาตราการมานั้นวันนี้ตั้งแต่เช้าจนมาถึงบ่ายยังขายได้ไม่ถึง 20 ถุงเลยคาดว่าหากสถานการณ์ยังเป็นแบบนี้ต่อไปทางร้านคงต้องหยุดกิจการไปก่อนเพราะไม่สามารถแบกรับภาระที่มีในแต่ละวันได้



นางสาวณัฐฐาพร กล่อมกระกูล นักศึกษามหาลัยดังย่านรังสิต กล่าวว่าช่วงการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 ก็ไม่ได้ไปไหนหรือแม้กระทั่งเดินทางกลับบ้านเพราะพื้นที่ปทุมธานีเป็นพื้นที่สีแดง จึงจำเป็นต้องอยู่ภายในหอพักเพียงอย่างเดียว โดยขณะนี้ทราบข่าวจากมาตราการห้ามนั่งทานอาหารภายในร้านนั้นทำให้ลำบากในเรื่องของการเดินทางมาซื้อแล้วนำกลับไปทานที่หอพักซึ่งมันทำให้เสียเวลา

ด้านพนักงานภายในมหาวิทยาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งได้กล่าวว่าจากการออกมาตรการห้ามทานอาหารในร้านนั้นมันส่งผลให้ยุ่งยากมากขึ้นและเสียเวลาไหนจะต้องเดินทางมาซื้อแล้วต้องกลับไป ยกตัวอย่างเช่นในวัยคนทำงานพอเวลาพักเที่ยงจะต้องรีบเดินทางมาทานอาหารแล้วต้องรีบเดินทางกลับไปทำงานได้เลยแต่พอมีมาตรการห้ามนั่งทานจึงต้องเสียเวลามาซื้อแล้วนำกลับไปทานซึ่งมันเสียเวลาเป็นอย่างมาก

ด้านนายสุทธิพล สุชาติกุลวิต พนักงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งกล่าวว่าจากมาตรการห้ามนั่งทานในร้านส่วนตัวตนเองนั้นไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่แต่ก็ต้องยอมรับมาตรการที่ออกมา ซึ่งแทนที่เราจะได้นั่งทานให้เรียบร้อยแล้วกลับไปทำงานได้ทันทีต้องมาเสียเวลานำกลับไปทานที่บริษัทอีกครั้งจึงทำงานต่อได้